اولین جلسه از کلاس رشته ادبیات خوب بود. کلاس نگارش و ویرایش. استاد پرسید شما هم چیزی هم می نویسین؟ یکی گفت رمان یکی گفت شعر یکی گفت متن ادبی. و من تنها کسی بودم که گفتم وبلاگ. و استاد گفت وبلاااگ! اصلا نمی دونم چطور وبلاگ می نویسن. بعد گفت درباره چیا می نویسی و توضیح دادم و گفت چه قدر بازدید داری؟ گفتم خب وبلاگ که مثل اینستا نیست بازدید های زیاد داشته باشه اما روزی فلان قدر رو دارم. بعد پسر اوا خواهری که ردیف اول نشسته بود و من تو جلسه اول احساس کردم از اون اعتماد به نفس بالاهاس که من خوشم نمیاد، گفت تو این دوران اینستا و تلگرام روزی فلان قدر برای وبلاگ امار خوبیه! اخرش استاد خندید گفت خب ادرستو به بچه بده بازدید کنن. هوووم..فکر کن یه درصد همچین خبطی کنم!! بعد هم استاد پرسید به نظرتون فضای مجازی تو مطالعاتتون تاثیر مثبت داشته یا منفی؟ اکثرا گفتن منفی. اینستا و تلگرام همش متنای کپی میذارن و کتابای عامه پسند معرفی میکنن و وقت تلف کردنی بیش نیست. و در تمام این مدت داشتم تو دلم میگفتم ایا فضای مجازی فقط اینستا و تلگرامه؟؟ بعد گفتم برای من تاثیر مثبت داشته چون من قبل از اینکه وبلاگ بنویسم تا چند سال فقط وبلاگ می خوندم. وبلاگ های خوب از نویسنده های قدیمی. و این خیلی کمکم کرد که نوشتن رو یاد بگیرم. و دیگه پیش نیومد که بگم کتاب های خیلی خوبی هم تو فضای مجازی پیشنهاد شد که من خوندم و کاملا راضی ام. و اینکه تو همین فضای مجازی که بچه ها میگفتن ترجمه های بد از ادبیات جهان معرفی میشه من همیشه با گشتن تو پیج های مختلف تونسته بودم بهترین ترجمه ها رو پیدا کنم!

خلاصه که کلاس با بحث و گفت و گو گذشت و در آخر هم استاد دو تا تمرین داد برای جلسه بعد. یکی از ویژگی های جالب کلاسمون هم کلاسی ایتالیایی مونه! فردریک دختر سفید و چشم روشنیه با موهای خرمایی که تو ایتالیا زبان های شرقی خونده و الان چند ماهی تو ایرانه و تو دانشگاه ما درس میخونه. باید بگم حرف زدنش کیلی کیلی بامزه س :)) یه جا بحث عصر های غمگین جمعه شد تو کلاس. استاد گفت خب ایتالیایی ها که لابد یکشنبه ها دلشون میگیره. بعد چند بار با جمله بندی های متفاوت ازش پرسید عصر های یکشنبه دلت میگیره و دختر بیچاره هیچی نفهمید :)) همش گنگ نگاه می کرد و میگفت متوجه نمیشم. اخه این چه سوال مسخره ای بود پرسید. اونا هم مگه غروب دلگیر جمعه دارن؟ :)) دیگه که کلاس به همین منوال گذشت و تموم شد. خوب بود. راضی بودم.