وقتی که خسته‌ام، کلافه‌ام، سرم شلوغه. یهو یکی میاد میگه: "چه قدر دستخط تون قشنگه." ، "وااای چه چه قدر زرد باحالیه هودی‌ت" ، "چه قدر تیپ تون قشنگه". میدونی هربار که این جملات رو می‌شنوم یه قلب کوچولو تو دلم قرمز می‌شه؟ می‌دونی هربار یه چراغ تو خونه شارژم سبز می‌شه؟ می‌دونی هربار چه‌قدر انرژی می‌گیرم؟ به‌خدا که تعریف کردن هزینه نداره. به‌خدا که با این چیزای کوچیک طرف مقابل مغرور نمی‌شه. از هم دیگه تعریف کنین. تعریف الکی،نه‌. از این تعریف‌های صادقانه. یهویی. ازینا که قشنگ شیرینی‌ش می‌شینه به جون آدم. تو این روزا که دنیا خاکستری شده بیاین وقتی از یه چیزی خوشمون میاد بیان کنیم. به زبون بیاریم. بیاین به جای اینکه یه قلب زیر عکس آدما قرمز کنیم، یه قلب کوچولو تو دلشون قرمز کنیم. اینطوری شاید بتونیم بخشی از سیاهی های دنیا رو کم کنیم.